မူလတန္းေက်ာင္းသားဘ၀

မူလတန္းေက်ာင္း ေလးပါ။ ရွမ္းျပည္နယ္က ေတာရြာေလးတစ္ရြာမွာ တည္ရွိပါတယ္။ စိန္ပန္းေတြ ေ၀ေနေအာင္ ပြင္႔တဲ႔ ရာသီမွာ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေက်ာင္းေလးကို ေရာက္ခဲ႔ပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းေလးေရွ႔ကိုေရာက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ စိတ္ေတြ ဟိုးငယ္ဘ၀ဆီကို ရြက္လြင္႔မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြဟာ မ်ားသာအားျဖင္႔ အထက္တန္းေက်ာင္းေတြ တကၠသိုလ္ႀကီးေတြကိုသာ မတက္ဖူးရင္ေနမယ္ ငယ္ဘ၀မွာတုန္းကေတာ႔ ေက်ာင္းရွိတဲ႔ေနရာမွာ ေနတဲ႔သူတိုင္း မူလတန္းေက်ာင္းေလးကို ေတာ႔ တက္ဖူးၾကမွာပါ။ ဒီေက်ာင္းေလးကို ျမင္ရေတာ႔ ဦးစြာပထမ ျဖဴစင္မွဴကို ျပန္ခံစား ရတယ္။ မူလတန္းေက်ာင္းေလးမွာ လူတန္းစားခြဲျခားမွဴေတြ ဆင္းရဲခ်မ္းသာခြဲျခားမွဴေတြ အသားေရာင္ခြဲျခားမွဴေတြ မရွိဘူးေလ။ ဘယ္သူကဆင္းရဲၿပီး ဘယ္သူကခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာ တကယ္ကိုမေတြးျဖစ္ၾကပါဘူး။
အသက္ႀကီးလာမွသာ ေၾသာ္သူကေတာ႔ ငယ္ငယ္ကထဲက ခ်မ္းသာၿပီး သူကေတာ႔ ငယ္ငယ္ကထဲက
ဆင္းရဲတာပါလားလို႔ိသိလာတယ္။ ငယ္တုန္းကေတာ႔ အေရာင္ေတြမစြန္းထင္းေသးဘူးေပါ႔။ အခုေတာ႔ ဟိုးငယ္ငယ္မူလတန္းတက္ခဲ႔ တုန္းကခင္ခဲ႔တဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြဟာ တစ္ေယာက္တကြဲစီျဖစ္လို႔ေပါ႔။ တခ်ိဳ႕က ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ တခ်ိဳ႕ က ဒီမွာပဲ အရမ္းခ်မ္းသာတဲ႔ဘ၀ေတြပိုင္ဆိုင္လို႔ တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ဆရာေတြဆရာမေတြ ျပန္ျဖစ္လို႔ တခ်ိဳ႕က အဆင္မေျပလို႔ ဘ၀ကို ရုန္းကန္ေနၾကလို႔ေပါ႕။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုဘ၀နဲ႔ ရွင္သန္ေနရပါေစ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မူလတန္းေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းကထဲက ခင္ခဲ႔တဲ႔ သူေတြ ျပန္ေတြ႕ၾကရင္ေတာ႔ ညီရင္းအကိိုေတြလို ၀မ္းပမ္းတသာ ႏုတ္ဆက္ ေခၚေျပာလ်က္ပါ။ ဘ၀မွာလဲ ဘယ္ေလာက္ပင္ ျဖဴစင္ပါတယ္ ေျပာပါေစ ဟိုးငယ္ငယ္ဘ၀တုန္းက ခင္မင္ခဲ႔ၾကဖူးတဲ႔ သူေတြေလာက္ေတာ႔ ဘယ္သူမွ မရိုးသားႏိုင္ၾကေတာ႔ ဘူးေလ။ အခုခ်ိန္ခင္မင္မွဴေတြ မွာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြကပါေနၿပီကိုး.။