Posts

Showing posts from March, 2009

အလြမ္းမ်ား

သစၥာတရားကိုရင္မွာပိုက္ ေကာင္းကင္မွာငါ႔အခ်စ္ေတြကိုသံမွဳိနဲ႔ရိုက္ထားတယ္ ခ်စ္သူကေျပာတယ္ ႏွလံုးသားလွဖို႔သာလိုတာပါတဲ႔... ငါ႔ရင္ကိုခြင္း...မင္းအခ်စ္မွ်ားတစ္စင္းေၾကာင္႔ အိပ္မက္ေတြကို ....တံခါးပိတ္ထားလိုက္တယ္... ငါတို႔ေတြ႔ခဲ႔တုန္းက အေရွ႕ေတာင္ကုန္းက ဧကရာဇ္ပင္အိုႀကီးလဲျပံဳးလို႔ေပါ႔... အခုေတာ႔...အခ်ိန္တန္ေပမယ္႔ စံပယ္ေတြလဲမပြင္႔ေတာ႔ဘူး... ခ်စ္သူေရ..... မင္းကိုလြမ္းသျဖင္႔သာပန္းပြင္႔ၾကမယ္ဆို... ငါ႔ဥယ်ဥ္မွာ....ပန္းေတြၾကည္႔ေပါ႔တဲ႔.. ငါ႔ႏွလံုးသားမွာ မင္းဟာနတ္သမီးပါ... မင္းဟာငါငယ္ငယ္ကမက္ခဲ႔ရတဲ႔အိပ္မက္ပါ.. မင္းဟာငါေလွ်ာက္ခ်င္ေသာခေရပင္လမ္းေလးပါ.. မင္းဟာငါ႔ရဲ႕လျပည္႕ေလးပါ မင္းဟာငါ႔ရဲ႕ ....... ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္...အလြမ္းကိုဘယ္လိုစာလံုးေပါင္းလဲငါမသိခ်င္ဘူး...

အခ်စ္ဆိုသည္မွာ..

အခ်စ္ဆိုတာ..ရွင္းျပရခက္တယ္.ပံုျပင္တစ္ပုဒ္လိုနားေထာင္ေကာင္းေအာင္လဲ ေျပာျပလို႔ရတယ္.. စစ္ပြဲတစ္ပြဲကို တိုက္ရသလိုမ်ိဴးလဲ နည္းဗ်ဴဟာ ႀကြယ္၀ဖို႔လိုတယ္.. ပန္းပင္ေလးတစ္ပင္စိုက္ပ်ိဳးရသလို...စိတ္ရွည္ဖို႔လဲလိုသလို..ဒါေပမယ္႔ တစ္ခါတရံမွာေတာ႔...ခ်စ္ဆိုတာသခ်ၤာပုစၥာတစ္ပုဒ္ကိုေျဖရွင္းရသလိုမ်ိဳးနဲနဲခက္တယ္.. ဒါေပမယ္႔ ဘယ္ သီအိုရီေတြသံုးသံုး ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႔... အခ်စ္ဆံုးဆိုတာတစ္ေယာက္ထဲရွိတာပါ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔..အခ်စ္ဆိုတာ အိမ္မက္တစ္ခုကို မက္ရသလိုပဲလို႔ထင္တယ္.. ဒီေန႔ညဘာမက္ မယ္လို႔ အေၾကာင္းမၾကားထားပဲ မက္ခ်င္ရာလာလာမက္ၾကတယ္ေလ. ဒီေန႔မက္ခဲ႔တဲ႔အိမ္မက္ကို ေနာက္ေန႔ထပ္ မက္ဖို႔ လဲျပန္ဆုေတာင္းလို႔မရႏိုင္ဘူးေပါ႔.. ဒါေပမယ္႔ အိမ္မက္လွလွမက္ေအာင္ေတာ႔ လုပ္လို႔ရတယ္ေလ. ၿပီးေတာ႔.. မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ရတဲ႔ခံစားမွဴဟာ ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုေတာ႔. ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ကေတာ႔. မီးခံေသတၱာကို ဖြင္႔ေနရတဲ႔ခံစားမွဴနဲ႔တူတယ္ဗ်. ကိုယ္ေန႔တိုင္းဖြင္႔ေနၾကေပမယ္႔. ဖြင္႔တဲ႔အႀကိမ္တိုင္းမွာ ရင္ခုန္တုန္းပဲ.. ကၽြန္ေတာ္လဲအဲ႔ဒီလိုပဲ. ခ်စ္သူကိုခ်စ္ေနရတဲ႔စကၠန္႔တိုင္းမွာ. ရင္ခုန္သံျမန္ေနၿမဲပဲဗ်ာ..ဒါေပမယ္႔. တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေ

ခရီးသည္

ဘယ္သူကမွလဲ မဖိတ္ေခၚခဲ႔ပါဘူး... ဒါေပမယ္႔ ငါေရာက္ရွိခဲ႔ၿပီ ၿပီးေတာ႔ ငါမပိုင္တဲ႔ အနာဂတ္ဆီ အလင္းေရာင္ ရွိလိမ္႔ႏိုးနဲ႔ ငါတိုးခဲ႔ရသည္။ တစ္လွမ္းၿပီးေတာ႔... ေနာက္တစ္လွမ္း.... ငါ႔ေျခလွမ္းေတြ ေမာလို႔ပန္းေတာ႔ မႏြမ္းပန္းရဲ႕ အနမ္းေၾကာင္႔သာ ငါလန္းခဲ႔ရသည္။ ေမတၱာစစ္ရဲ႕ အခ်စ္ေၾကာင္႔လဲ ငါဟာ အသစ္အသစ္ ေျပာင္းခဲ႔ရသည္။ တစ္ေန၀င္ၿပီး တစ္ညေရာက္ တစ္မိုးေသာက္လို႔ အလင္းေရာက္ခဲ႔ၿပီ အေရွ႕အေနာက္ မသိေပမယ္႔ ငါေလွ်ာက္ရမယ္႔ လမ္းကလဲ ေရာက္ခဲ႔ဲျပန္ၿပီ နိဒါန္းမရွိတဲ႔ နိဂံုး ေၾသာ္...ဒီလမ္းဆံုးေအာင္ေတာ႔ ငါေလွ်ာက္ရအံုးမည္....